Blog . Profile . Archive . Email  


narcissus

 

 

این عکس هم که "راه شیری اصفهان" نام دارد را مهدی مومن زاده از پایتخت فرهنگی ایران گرفته است
این عکس نیز رتبه دوم مقوله ضدنور را از آن خود کرد

 عکسی از مهدی مومن زاده برنده جایزه دوم مقوله "ضد نور" رقابت بهترین عکسهای آسمان شب 2011 
در این تصویر دیدنی، قوس راه شیری بر فراز مرکز ایران به زیبایی نشان داده شده است درحالی که در شمال شرقی، نور شهر تاریخی اصفهان خودنمایی می کند

زیباترین تصاویر رقابت بهترین عکسهای آسمان شب 2011 انتخاب شدند که در میان این تصاویر دو عکس از کهکشان راه شیری بر فراز اصفهان پایتخت فرهنگی ایران نیز خودنمایی می کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر، نتایج رقابت بهترین عکسهای آسمان شب 2011 که انجمن بین المللی "دنیا در شب" برگزار می کند اعلام شد.

در این رقابت، تصاویری شگفت انگیز از آسمان شب زمین دیده می شوند که هرچند بسیاری از آنها به نظر می رسند عکسهای سورئالیستی باشند اما همگی واقعی هستند.

این تصاویر که در طول یکسال گذشته گرفته شده اند نشان می دهند از زمانی که خورشید ناپدید می شود در آسمان زمین چه منظره ای پدیدار می شود.

هدف از برگزاری این رقابت بین المللی ایجاد پلی میان طبیعت و دنیاهای ساخته شده به دست انسان است.

براساس گزارش دیلی میل، در میان این تصاویر بی نظیر، دو عکس از "مهدی مومن زاده" توانسته است رتبه دوم در مقوله "ضد نور" را از آن خود کند.

این دو عکس دیدنی که " راه شیری اصفهان" نام دارند منظره ای زیبا از آسمان شب مرکز ایران را به تصویر کشیده اند.

 

نوشته شده در یک شنبه 1 ارديبهشت 1390برچسب:,ساعت 3:18 بعد از ظهر توسط mahsa| |

 

فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه می گفت:

می آید؛ من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که دردهایش را در خود نگاه میدارد.

و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست.

 

 فرشتگان چشم به لب هایش دوختند، گنجشک هیچ نگفت و خدا لب به سخن گشود:

با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست.

گنجشک گفت :

لانه کوچکی داشتم، آرامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام. تو همان را هم از من گرفتی. این طوفان بی موقع چه بود؟ چه می خواستی؟ لانه محقرم کجای دنیا را گرفت ه بود؟ و سنگینی بغض راه کلامش بست.

سکوتی در عرش طنین انداخت فرشتگان همه سر به زیر انداختند.

خدا گفت:

 ماری در راه لانه ات بود. باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند. آن گاه تو از کمین مار پر گشودی.

گنجشگ خیره در خدائیِ خدا مانده بود.

خدا گفت:

و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی!

اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود. ناگاه چیزی درونش فرو ریخت ...

های های گریه هایش ملکوت خدا را پر کرد ... 

 

 

نوشته شده در دو شنبه 1 ارديبهشت 1390برچسب:,ساعت 4:28 بعد از ظهر توسط mahsa| |

پنجمین کنفرانس سالوی که در اکتبر 1927 / مهر 1306 در بروکسل بلژیک برگزار شد، میزبان بزرگ‌ترین فیزیک‌دانان آن روزگار بود و عکس دسته‌جمعی این گروه، مشهورترین عکس دنیای فیزیک لقب گرفته است.

موسسه بین‌المللی فیزیک و شیمی سالوی (Solvay) در سال 1912 در بروکسل بلژیک و پس از برگزاری نخستین کنفرانس بین‌المللی سالوی در 1911 تاسیس شد. این موسسه در نیمه اول قرن بیستم بسیار مشهور بود و کنفرانس‌های بین‌المللی آن که هر چند سال یک‌بار برگزار می‌شد، شاهد دستاوردهای بسیار بزرگی بود.

 

مشهورترین این کنفرانس‌ها، پنجمین کنفرانس سالوی بود که در اکتبر 1927 / مهر 1306 با موضوع الکترون‌ها و پروتون‌ها برگزار شد. از 29 نفر فیزیک‌دان حاضر در کنفرانس، 17 نفر برنده جایزه نوبل شده بودند (یا در سال‌های بعد از کنفرانس برنده این جایزه شدند). موضوع این کنفرانس، بحث و بررسی در مورد نظریه کوانتومی بود که به‌تازگی ارایه شده بود و اصل عدم‌قطعیت هایزنبرگ به موضوع بحث داغ بین آلبرت اینشتین و نیلز بوهر تبدیل شده بود. اینشتین می‌گفت «خدا تاس نمی‌اندازد» و نیلز بوهر جواب می‌داد: «بس کن! به خدا نگو که چه‌کار کند».

 

حاضران در عکس، از راست به چپ
ردیف سوم (ایستاده): لئون بریلوئین - رالف فاولر - ورنر هایزنبرگ (نوبل فیزیک 1932) - ولفگانگ پائولی (نوبل فیزیک 1945) - ژولز امیل ورشافلت - اروین شرودینگر (نوبل فیزیک 1933)- تئوفیل دی‌داندر-ادوارد هرزن - پل اهرنفست- امیل هنریوت- آگوست پیکارد
 

ردیف دوم: نیلز بوهر (نوبل فیزیک 1922) - مکس بورن (نوبل فیزیک 1954) - لوییس دی‌بروگلی (نوبل فیزیک 1929) - آرتور کامپتون (نوبل فیزیک 1927) - پل دیراک (نوبل فیزیک 1933) - هنریک کرامرز - ویلیام براگ (نوبل فیزیک 1915) - مارتین نادسن - پیتر دبیه (نوبل شیمی 1936)

ردیف اول: اوون ریچاردسون (نوبل فیزیک 1928) - چارلز ویلسون (نوبل فیزیک 1927) - چارلز گویه - پل لانگه‌وین - آلبرت اینشتین (نوبل فیزیک 1921) - هنریک لورنتز (نوبل فیزیک 1902) - ماری کوری (نوبل فیزیک 1903 و نوبل شیمی 1911) - مکس پلانک (نوبل فیزیک 1918) - اروینگ لنگ‌مویر (نوبل شیمی 1932)
نوشته شده در دو شنبه 1 ارديبهشت 1390برچسب:,ساعت 4:13 بعد از ظهر توسط mahsa| |


Power By: LoxBlog.Com